Tuż po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. podejmowano pierwsze decyzje ukierunkowane na tworzenie administracji leśnej. W 1924 r. powstało przedsiębiorstwo Polskie Lasy Państwowe, któremu prezydent Polski Stanisław Wojciechowski powierzył gospodarowanie polskimi lasami.

Prawny i gospodarczy model polskiego leśnictwa ukształtował się w ciągu kilku następnych lat. W latach trzydziestych XX w. pierwszy dyrektor Lasów Państwowych, Adam Loret, nakreślił wizję funkcjonowania organizacji. Według niej las pełni wiele różnorodnych funkcji a produkcja drewna jest tylko jedną z nich. Lasy Państwowe zajmowały wtedy ponad 3,3 mln ha.

Wybuch II wojny światowej przerwał dynamiczny rozwój Lasów Państwowych. Okupanci natychmiast wprowadzili swoją administrację leśną. Lasy mocno ucierpiały w wyniku działań wojennych. Prowadzona na terenach zajętych przez hitlerowskie Niemcy i Związek Radziecki gospodarka miała charakter rabunkowy.

Po zakończeniu wojny władze rozpoczęły proces nacjonalizacji przejmując na rzecz Skarbu Państwa min. grunty leśne. Powierzchnia lasów państwowych zwiększyła się wtedy do ponad 6 mln ha.

Kolejny przełom czekał Lasy Państwowe w latach dziewięćdziesiątych XX w. w związku z transformacją ustrojową i gospodarczą. Zagadnienia zarządzania i gospodarowania lasami zostały określone w ustawie o lasach, najważniejszym dokumencie dla organizacji. Jej uchwalenie w 1991 r. przesunęło akcenty działalności Lasów Państwowych. Podkreślono konieczność trwałego zachowania lasu i ciągłości jego wielofunkcyjnego użytkowania przez obecne i przyszłe pokolenia.

Do roku 1945 grunty wchodzące obecnie w skład Nadleśnictwa Taczanów należały po części do wielkich własności prywatnych (obręb Taczanów i były już obręb Bagatela) a po części do Nadleśnictwa Państwowego Wielowieś, które powstało już na początku drugiej połowy XIX wieku.

Brak danych o planach i gospodarowaniu przed i w czasie trwania II wojny światowej w lasach majątkowych (jedynie ze stanu drzewostanów wynika, że stosowano głownie zręby zupełne, odnawiano sosną, a na siedliskach żyźniejszych na terenie obrębów Bagatela i Taczanów dębem i świerkiem). W Nadleśnictwie Wielowieś użytkowanie rębne prowadzono stosując przede wszystkim zręby zupełne.

Po II wojnie światowej oprócz istniejącego Nadleśnictwa Wielowieś utworzono Nadleśnictwa Ostrów (od 1 października 1966 r. Bagatela) i Pleszew (od 1 października 1966 r. Taczanów).

W aktualnym kształcie Nadleśnictwa Taczanów istnieje od 1 stycznia 1979 roku. Przyłączony wtedy ostatecznie do Nadleśnictwa Taczanów obręb Wielowieś wraz z włączonym w 1972 r. w jego skład obrębem Bagatela nadały jednostce ostateczny kształt. W latach 1979-2010 Nadleśnictwo złożone było z trzech obrębów leśnych (Bagatela, Taczanów, Wielowieś).

Obecnie Nadleśnictwo Taczanów składa się z dwóch obrębów leśnych: Taczanów i Wielowieś. Z dniem 1 stycznia 2011 r. grunty obrębu Bagatela włączono w skład istniejących dwóch obrębów.